واژه ها (سخنانی از هزار سخن)بخش دوم( قسمت دوم )

 در لحظات سخت همیشه بخاطر داشته باش که  سختی ها تجربه ها ی زندگی هستند وهرچه بیشتر مقاوم و صبور باشی بهتر وزودتر به نتیجه خواهی رسید!!! ( فـرزانه شـیدا)

واژه ها 

(سخنانی از هزار سخن)بخش دوم( قسمت دوم ) 

به قـــلم : فــرزانه شــیدا

گفتیم که: بکار بردن" واژ ه های مثبت "در روحیه انسان نقش بزرگی را بازی میکند ومغز نیز براثر تکرار واژه ها وجملات مثبت آنرا باور کرده روحیه ای خوب / بما باز میگردد

.....حال فکر میکنید چرا وقتی کسی از عزیزان فوت میکندپس از چندی همه باو میگویند: لوازم و وسائل شخصی اورا ازخانه بدور کن به کسی ببخش وهرکاری میخواهی انجام بده اما در جلو چشمت نگذار باشد

این بدین علت نیست که مرگ عزیز مهم نیست وباید فراموش شود بلکه درهمه جای دنیا  نیزمرسوم است که نباید آنکسی که همچنان هست ویک زندگی را درپیش روی خود داردبا فرورفتن به غزای درونی و روزانه زندگی خود را تباه سازد.

چون فرد مورد نظر همچنان وجود دارد وهمچنان زندگی از آن اوست ونمی بایست مداوم با نگاه کردن به عکس از دست رفته خویش با بوئیدن لباس ولمس وسائل اوروح خود را تحریک وبه غم باز گردانداین است که میگویند هرچه یادگاریست ازخود دور کن !درزمینه عشق نیز همین مطلب صحت دارد.

اگر شخص پش از ازدست دادن عشق خود مدام به میعادگاهها وجاهائی سربزند که با فرد مورد علاقه خود میرفته ومدام نامه های اورا از اول بخواند و تنها پیراهن یادگاری اورا روی صندلی اتاقش نهاده هرروز ساعتها با یاد او بآن خیره شود،چندی بعد حضور وجود زنده خود را نیز  فراموش میکندوحتی زمانی که شخص با طلاق از فرد مورد علاقه یا نفرت خود جدا میگرددمعمولا میگویند خانه خود را هم عوض کن واز تمامی آنچه یادآور اوست پرهیز کن چرا که فرورفتن به احساس تاسف, غم, درد, رنج ، نه تنها چیزی را عوض نمیکند بلکه بازدارنده شخص در زندگی فردی او میگردد ! وچه بسا این شخص یک مادر یک پدر باشدکه فرزندان دیگری نیز داشته باشد.

آنگاه دیگر فرزندان او نیز بتدریج از تنهاشدنی که او برای آنها با به خلوت رفتن خود بوجود آورده است آنان را نیز افرادی افسرده ,غم خور, مایوس وتنهائی پسند بار میآوردوبدین گونه خانواده ای به جامعه ما افزوده میگردد که هم در خود خانواده هم در جامعه افرادی را خواهد داشت که مُبلغ وترویج دهنده ی افسردگی بدیگر کسان ونزدیکان خود هستندخواه فامیل باشد خواه دوست وآشنا خواه در محیط مدرسه خواه دانشگاه....

بهرشکل "واژه هائی "که میتوانست مثبت وزندگی ساز باشد تبدیل میشودبه واژه های بازدارنده , مأیوس کنندهوحتی شکست دهنده!!!چراکه چگونه فردی که در باور خود چیزی بعنوان موفقیت ندارد  ونمی شناسد، میتواند شخصی موفق باشد؟؟!!واینکه تنها به شانس وتقدیر خود تکیه کندبا تصوراینکه: بالاخره یکطوری ...یکروز ..همه چی درست میشود!!!جز باوری احمقانه نیست هیچ چیز هیچوقت خودبخود درست نمیشود!!!از آسمان برایت و شادی نمیریزد   

 وقتی "امواج درونی تو :به سوی آسمان نیز "امواج منفی "صادر میکند هرگز از آسمان کیسه ای پول نخواهد افتاد چون حتی برای بلیط بخت آزمائی هم میبایست دستت را برای زدن شماره ها تکان داده چیزی بنویسی به هیچ کجانمیرسی اگر درجا ایستاده باشی، دانشی نخواهی آموخت وقتی کتابی نمی گشائی ،هیچ چیز یاد نمیگیری   اگر در جمع ها ودر جامعه به شنیدن ویاد گیری نپردازی  هیچ چیز نخواهی آموخت وقتی تمام مدت خودت  حرف میزنی ومجال صحبت بدیگری نمیدهی  هیچگاه جوابی نخواهی گرفت وقتی سوالی   نداشته باشی تا بپرسی ، هیچوقت بی سوال نخواهی بود اگر مدام در زندگی بدنبال  یادگیری باشی ، هیچوقت هیچ جوابی نخواهی گرفت وقتی در پس  سوال خود جواب را گوش نمیدهی هرگزچیزی دز زندگیت تغییر نمیکند اگرخود خواهان  تغییر آن نباشی حنی گفتن کلمات و واژه هائی از این دست نیز میتوانند مغز را به منفی گرائی بکشاند: هیچ چیز.هیچوقت.هرگز.هیچگاه.و...                                   

و ماباید  در جای آن همهء واژه هائی   را که میتواند  روحیه ای مثبت به مابدهد  بطورمداوم باخود تکرار کنیم  : من میتوانم . میخواهم .میشود .امکانش هست. درست میشود. میشود همه چیز را درست  کرد.  میبینید که واژه ها در باور مغزی ما چقدر میتوانند فعالیت شخصی درونی وروحی یک انسان را تغییر دهد!!!!                   

وحال این" واژه ها "را هرروز صبح زمانی که به آینه نگاه میکنی تا آبی بصورت خود بزنی

همیشه با خود تکرار کن: من هرچه بخواهم میتوانم باشم کافی ست تنها اراده کنم .من میتوانم بسیار بیآموزم اگر در جمع ها شنونده خوبی باشم.من میتوانم به همه چیز دست یابم اگر برای قدم اولترس را ازخود دور کنم ودرمیانه راه بی جهت توقف نکنم.من میتوانم با خواندن هرکتابی حتی کتاب طنز بسیار چیزها بیآموزم اگربا دقت کافی آنرا مطالعه کنم ونکته های ظریف طنز نویسنده را برای خود معنی کنم.(چون طنز نویس هم حتی هدفش فقط خنداندن نیست وطنز با جوک فرق بسیار دارد*)!!!من کسی هستم و وجود وحضور و جائی که خداوند بمن اعطا کرده است

سند کافی وگویائی ست تا بدانم هستم وباید باشم وازاین بودن حق استفاده وبهره برداری دارم ودر نتیجه چیزی را که میخواهم میتوانم بدست بیآورم اگر تنها خواهان بدست آوردن آن باشم من در همه زما ن قادر هستم هرآنچه را مانع پیشرفت من است به طریقه ای مثبت وپیشرفت دهنده برای خود تغییر دهم این میتواند الگوسازی من ازیک فرد مهم خوب وموفق باشد

میتواند یک کتاب چون کتاب آئین زندگی(دیل کارنتی*)باشد یا کتاب:" وضعیت آخر نوشته تامس .آ.هریس"یا کتاب "شفای زندگی" نوشته: " لوئیز هی ترجمه گیتی خوشدل "یا کتالهای بسوی کامیابی نوشته :"آنتونی رابینز"یاکتب مختلف "دکتر فیل مک گایوور "وهزاران کتاب از این دست !!!یا گفته های پدر پدربزرگ که در زندگی همیشه به آنچه  آرزوکرده وخواسته دست یافته است ودر نظر داشته باشید الگوسازی شما همیشه باید از کسی وفردی باشد که موفقیت داشته است ودرکل از پا گذاشتن بروی جای پای کسی که در زندگی ناله ها داشته وهرگز به آنچه آرزوی رسیدن بآن داشته ودر نهایت به هیچ کجا نرسیده است خود داری کنید!!!

"الگو یعنی چیزی کسی که از روی آن بتوان بطور درست وعملی نتیجه ای درست وعملی گرفت".

خواه الگوی یک لباس باشد، یا فردی در جامعه وزندگی بهرشکل همیشه همه بزرگان چه در ادیان چه در علم چه در زندگی روزمره ما،انسانهای موفقی بوده اند که نیاز های شخصی، روحی درونی ومادی خودرا به سبب تلاشهای شبانه روزی خود بدست آورده اند واکثرا از خانواده هائی کم درآمد بوده بقولی دود چراغ نفتی خورده اند!تا ادیسون ادیسون شد وخسته شد از بوئیدن دود چراغ نفتی!!!!

گاه یک جرقه کوچک در زندگی میتواندزندگی ساز همه آینده یک انسان باشد، مثال خیلی جالب کسی که خلال دندان را کشف کرد نامش را نمیدانم اما در سراسر دنیا ین تکه چوب بسیار ریز استفاده جهانی دارد وباز باید پرسید چرا من بفکر این نیافتادم؟!

وعلت آن است که شخص در پی حل مشکل خود ازجمله گیر کردن قطعه ای سالاد درمیان دندان به همان انگشت خود رضایت دادوبخود گفت: کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من!!!

که البته اگر دقت کنید اینهم باز برمیگردد به اعتماد بنفس شخصی که من نیاز ندارم باینکه از دیگری برای خارش پشتم کمک بگیرم چیزی میسازم که بتوانم از آن وقتی دستم به محل خارش نمیرسد استفاده کنم ونهایت اگر کاشف نیستم عقل که دارم *چوبی برمیدارم وپشت خود را ازاین خارش عذاب آور نجات میدهم

جان من برو حمام شاید اصلا چنین چیزی پیش نیاید!!!می بینید راه حل برای کمترین  تا بزرگترین چیز درهمین واژه ها نهفته است(واژه های مثبت)حتی اگر این واژه کنایه ای باشد وطنزی پس واژه ها را ساده نگیرید وبزرگان بی جهت بزرگ نشده اند "واژه های "آنان نیز واژه های قوی وراه برنده ومحرک بودکه آنان را باین رساند که امروز نام هر یک درتاریخ سخنان بزرگان ومشاهیربرجا مانده است!!!

  مناجات ونماز وخلوت با خدا نیز راه دیگر آرامش درون است ،به شرطی که بااعتماد کامل بخداوند یکتارو آورده وازاو خواهان این باشی کهصبر استقامت پشتکارو جوهره ی ساختن یک زندگی خوب را بتو بدهدآیا هیچ میدانی تکرار خداوندا مرا آرامش ببخش ویاریم ده تا در زندگی انسانی موفق باشم ودر زندگی  هرگز وا نمانم. خود این یکی از مهمترین روش روحیه دادن به خود است ؟؟! چرا که در تکرار آن با اعتقاد وایمان باینکه خداوند ترا تنها رها نمی کند و تکرار آن در مغز نیز باور آنرا بتو میبخشد کهمیشود آرام گرفت وباز به زندگی بازگشت و ادامه داد؟!.و خودبخود روحیه لازم برای حل آنرا بدست آمده وترا به  کار وزندگی باز  خواهد گرداند.

وچه خوب است مرگ ختم نام من نباشد وبخواهمکه بی من و وجود من نامم درجائی ثبت شده باشد ولی اگرنمیتوانم بزرگترین باشم یاحتی بزرگ یک چیز میتوانم باشمانسانی خوب مثبت مهربان وهمدل وهمراه با جامعه که اگر روزی منی وجود نداشت یادم برجا بماندوچون چنین اندیشه کنی چنین شوی!!!!

  پایان بخش دوم واژه ها به قلم فـرزانه شــیدا                                      

واژه ها (سخنانی از هزار سخن) بخش دوم(قسمت اول)

زندگی را زندگی کن مرگ روزی خود خواهد آمد ( فرزانه شیدا)

 واژه ها 

 (سخنانی از هزار سخن) بخش دوم(قسمت اول):

به قـــلم : فــرزانه شــیدا

در بخش دوم از واژه ها

به جملات و واژه هائی می پردازیم که در روح ودرون وهمچنین در مغز آدمی انسان را به مثبت گرائی واندیشه هائی سوق میدهد که محرک او در زندگی شخصی اوخواهد بود ومیدانید که یک فرد شاد ،جمعی را شاد میکنداما درمیان جمعی ،حضور تنها یک فرد افسرده ومغموم میتواند جمعی را نیز به افسردگی سوق دهد!لازم بذکر است که واژه ها دیدگاه شخصی من بهآنچه تاکنون آموخته ام میباشد وبا مطالعاتی که در طی سالها داشته امواژه ها وجملات بزرگان را بسیار در طول زندگی بکار گرفته امو مطالعه ای وسیع داشته واز سن 14 سالگی تاکنون به مطالعه انواع کتب علم روانشناسی پرداخته ام واز دورس دوره دبیرستان من نیز بوده استویکی ازعلاقمند یهای شخصی من نیز محسوب میشود .....

شاید بسیاری از شما با نام دکترروانشناس سوئدیمقیم امریکا که در امریکا واروپا شهرتیبهم زده است آشنائی داشته باشید:

Dr Phil:دکتر فیل مک گراو:

Dr:Phil

TV personality

Dr. Phil McGraw

$43 million*

It must be fun to tell people what to

 do—and for them to actually listen

. Dr. Phil has made a fortune bringing

his tough love to American audiences,

who appreciate

 not-so-touchy-feely themes like

 "Divorcing the family:

Is it acceptable to kick out your kid?"

on his daytime TV show.

*(Source: Salary.com)

ترجمه:شخصیت تلوزیونی دکتر فیل مک گراو

باید جالب باشد که به مردم بگوئید چگونه در زندگی وآینده خود عمل نمایند_برای آنان که دقیقا به آن گوش میدهند.!ایشان شانسی را برای خود درست کردند که باعث عشق علاقمندان امریکائی به مصاحبه های رادیو تلوزیونی بود؛آنهائی که چندان راضی ومتشکر_نه چندان مایل_وعلاقمند به سخن باشد-(کسی که اهل حرف زدن نباشد)_وهمچنین خانواده های طلاق !سوال ایشان:

_آیا مورد قبول است که تو کودک خود را کتک بزنی؟!!در وقتی که زمان دیدن برنامه ئ روزانهء تلوزیونی اوست!! 

( حتما میدانید که تنبیه بدنی در آمریکا واروپا  چه کودکی باشد چه زنی یامردی یا حتی حیوانی جرم محسوب میشود وزندانی دارد*) ودرصورتی که  شخص تنببیه شده فرزند  خانواده  باشد اورا از خانواده  گرفته ودر خانواده ای دیگر به سرپرستی او میپردازندتا از طریق والدین دچار صدمه روحی جسمی روانی نگردد وحتی حیوان را هم از خانواده ای که بااو بدرفتاری  کند میگیرند چه برسدبه یک انسان!!! وچنانچه  فرزند ناخلف باشد و خانوادهای قادر به تربیت ومراقبت ورسیدگی از او نباشد ویا فرزندی باشد که از پس او بر نمی آیند بازاوراخانواده جداکرده  به مراکز مخصوص و یا به خانواده ای دیگری میسپارند که که بتواند اورا اصلاح وتربیت کند....

بزودی کتابی از ایشان را بطور کامل ترجمه خواهم کرد(اگرچه کتابهای ایشان بطور سریال در چندین کتاب 1-2-3...نوشته میشود)اما به هرشکلاین دکتر روانشناس کتب بسیاری را به تحریر درآورده است وپروگرامها یا برنامه های تلوزیونی (شو تلوزیونی- سریالهای تلوزیونی)وکتب مربوط به ایشان نیز در اینترنت یافت میشود.

ایشان نیز در جهان بصورتوسیعی مورد استقبال همگان قرار گرفتهومن به شخصه تمامی پروگرامهای ایشان را دنبال کرده ومیکنم که در زمینه هایگوناگون زندگیست از جمله خانواده _ طلاق/اعتیاد/ افسرده گی وغیره.. 

 نام کتاب فوق (در عکس*): " تو مهّم هستی "/ میباشدواما متنی دیگر در مورد  ایشان:متن اصلی به زبان نروژی:

TV-ENGEL Flere tusen mennesker har hatt godt

utbytte av den berømte

tv-psykologen Dr.

Phil Mcgraw sine råd.

Nå gir han Britney muligheten, tar hun den?

Foto: Stellapictures

ترجمه متن:  فرشته تلوزیونی و  خواننده پاپ معروف( بریتنی اسپرز*) (که گویا بتازگی به قرص های آمفتامین معتادگردیده است:)!هزاران تن از مردم از پندهای دکتر فیل مک گراواین چهره معروف تلوزیونی استفاده کرده اندواکنون او به خواننده پاپ معروف( بریتنی اسپرز*) این امکان را میدهد.!!!آیا او قبول میکند؟!

 عکس از: فتو استلا - منبع : مجله شریک شویم یا شراکت:

http://www.seher.no/cm/SeHer/Kjendisnytt/1.669449

  براستی چه چیزی باعث میشود که عده کثیری از مردم نیازمند به گفته های یک فرد روانشناس باشند؟!آیا جز این است که انسان در مرحله ای اززندگی براثر فشارهای وارد آمده براو نیازمند واژه های  شخص دیگری میشود خواه او یک بزرگتر باشد خواه یک روانشناس؟؟؟!!!

وبواقع آنچه یک انسان را ازپا در میاندازدجواب نداشتن بر سوالات گوناگون زندگی اوستخواه مادی باشد یا معنوی اما همیشه ثابت گردیده استکه مغز سالم در بدنی سالم است

بدین معنی که چه از لحاظ ورزش ونرمش ...و درکل : بدنسازی برای مغز مفید است چراکه اکسیژن لازم را  به مغز رسانده وگردش خون را یاری میدهد و در صورتی که روان ودرون فردی سالم باشدمغز وعملکرد ورفتارواعمال او نیز  خالی از اشتباهات متعدد خواهد شد.گاه می بنیم کسی در طول عمر خود هرگز به شخص ثالثی نیاز ندارد وانسانی قوی و خودساخته است که نیازهای درونی ومادی ومعنوی خویش را میتواند با واژه های شخصی یا پند بزرگان یا بکارگیری روش متعدد زندگی بدون تعصب وپیش داوری جوابگو باشدو بابرداشتن گامهائی که تنها اولین قدم آن سخت است همواره در زندگی انسانی موفق وکامیاب بوده وشکستهای گاه بگاه او نیز دمی نپائیده واز ذهن او دور گشتهمجدد به زندگی عادی خود باز میگردد.وچه خوب است انسان بتواند تا بدین حد درخود اعتماد بنفس ایجاد کند که هیچ چیز نتوانددر زمانی طولانی اورا از زندگی عادی او دور کندچراکه فرورفتن به انزوا همان !...و دور شدن از جامعه وحتی از خود همان!!!

 همواره ثابت گردیده است که زمانی که فرد به مدت طولانی در انزوا وافسرده گی فرو میرود، آنگاه بیرون کشیدن او به زندگی روزانه با دشواری های بسیار توام میگرددوگاه  کسی جز یک روانشناس خوب نمیتواند مشکل او را حل کند ودراین جاست که قرصها وداروهای متعدد بکار گرفته میشود وبدنی که تا دیروز بدنی سالم وفعال بود به امداد داروهائی که پس ازچندی به کلیه او صدمه خواهد زدتنها میتواند روزگار بگذراندواین سوال پیش می آید که : چرا؟؟؟!!چرا فردی به این مرحله از زندگی میرسدآیا جز این است که فرد چه با خود چه از دیگران مداوم به منفی گرائی هائی میرسد که جز گرفتن نیرو وانرژی درونی او فایده و ثمری نیز ندارد؟!

آیا جز این است که مداوم شکستهای خانوادگی /اجتماعیباعث درهم شکستن تدریجی او میشودواینجاست که میپرسیم: چرا یک فرد میبایست اینگونه خود را ببازد؟!

معمولا یک فرد سالم که از لحاظ روحی روانی در شرایط خوبی بسر میبرد و با دیدن شکستشاید مدتی درخود فرورفته از دیگران دوری کند وپس ازچندی باز با خود کنار آمده به زندگی وادامه حیاتبازمی گردد که اینجا باید به چنین شخصی آفرین گفتاما دربسیاری مواقع انسان از تکرار مداوم :آنچه گذشتهرروز چه از طریق مرور درونی چه یاد آوری مداوم دیگران کم کم به تحلیل رفته وقادر به فراموش کردن آن نخواهد بودا

اینجاست که " واژه ها "وهمچنین اعتماد بنفس درونی نیازی مبّرم است !

وچنانچه شخص فردی تا حدودی نامتعادل یا بقولی غصه خور باشد که مدام دردل خودرا تنبیه  وسرزنش می کند

یا همه چیز را به گردن دیگران میاندازد بتدریج روحیه خویش باخته به انزوای درونی واجتماعی خود ازخانواده تا جامعه پناه میبرد .براستی چه باید کرد ؟!

درچنین موقعیتی رها کردن فرد به حال خود جز صدمه زدن بیشتر باو نخواهد بود.صرفنظر ازاینکه انسان زمانی درطی روز نیازمند تنهائی شخصی خود میباشداما چنانچه این درخود فرورفتن به درازا کشیده از بیرون رفتن در جمع بودن وهمصحبتی با دیگران پرهیز نماید آنگاه تبدیل به فردی خواهد شد که بزودی دچار بحران روحی میگردد

ولازم به ذکر است که هیچ چیزی نمیتواند فکر او رااز آنچه میگذرد ،درامان بدارد مگر اینکه او خود بهوسیله بکار گرفتن  روشی خود را نجات دهدبطور مثال روانشناسان میگویند:وقتی ازفردی جدا میشوی چه به شکل عشق باشدچه با طلاق چه با مرگ در هرشکل یک افسرده گی روحی و دورنی برای فرد تولید میگردد که یک انسان عادی وسالم ایندوره غم خوردن را بزودی سپری میکند وآرام میگیرداما همگان اینگونه نیستند

اینجاست که با مدد گرفتن از کتاب  ها واستفاده از پند واندرز بزرگان و...میتواند خلوتی را که برای خود ساخته است غنی کند ودر جای آنکه مداوم با چه شد چه نشدها وبازگوئی : آه من بازهم شکست خوردم!!!بازهم بدشانسی آوردم!!! میتواند ازاین دوره انزواطلبی خود بهره ای شایسته ببردونه تنها برآموخته های خود بیافزاید بلکه از فکرکردن به گذشته که جز صرف وقتی بیهوده نیست دست بکشد ودرجای آن بخود بااین طریق اعتماد بنفس دوباره وقدرت رویاروئیبا زندگی خارج از محیط انزوا را بدهد.

 نویسنده فــرزانه شــیدا

     از دیدگاه من واژه ها چون ستارگان   در آسمان تاریک هستند.( فـرزانه شــیدا )

دنباله  بحث واژه ها در پست بعدی... 

نوشته شده در  چهارشنبه بیست و هشتم آذر 1386  

عکس وزندگینامه ایشان را در سایت گوگل که براحتی میتوانید دیده و زندگینامه ایشان را مطالعه بفرمائید(البته به همه  زبانها غیر از زبان فارسی که شکر است):والبته اطلاعی ازاینکه ایشان و کتابهای او در ایران هم شناخته شده یا ترجمه شده است ندارم.ودراینجا من مختصری از متونی  کوتاه را در مورد ایشان  برای شما ترجمه میکنم:متن اصلی:

واژه ها(سخنانی از هزار سخن)بخش اول-به قلم فرزانه شیدا

مصمم به نیک بختی باش، نیک بخت می شوی. لینکلن 

  واژه ها

(سخنانی از هزار سخن)بخش اول

به قلم فرزانه شیدا 

در راستای زندگی مدرن بشریت بر اساس نیازهای اقتصادی اجتماعی فرهنگی وفردی خود نیازمند جوابگوئی به بسیاری از سوالات می باشد زینرو آنچه گذشته از جوابهای قانونی مذهبی علمی وغیره...مورد نیاز فرد فرد جامعه میباشد سخنان وواژه هائی ست که با مدد گیری از آنها قادر به جوابگوئی بعضی از سوالات خو د باشند.در این بخش با نام ، "واژه ها " سخن ازاینگونه جملات است که در زندگی ،افراد متوسل به آن شد ه  و به کمک  

آن راهکاری  جهت  ادامه  زندگی   یا مشکلات خود یافته  وبدان عمل میکنند.بر اساس تحقیقات روانشناسی ثابت گردیده است که جملاتی که روزانه مورد استفاده افراد قرار میگیرد  یا دیگران بطور مداوم برای او بازگومیکنند ، بطور قابل توجهی در ذهنیت فرد اثر میگذارد.این سخنان میتوانندباعث پیشرفت وترقی فرد گردیده :(در صورت مثبت  بودن سخنان)ویا باعث ناامیدی ویاس یا شکست دائمی اوگردد:( سخنان منفی وبازدارنده ).

از دیدگاه  وشناخت  تجربی افراد معمولا به چهار دسته تقسیم میگردند: 

۱-افرادی که بخویش اعتماد بنفس کامل داشته پشتکار وهمت شخصی دارند وخود برای انجام عملکرد های خود در زندگی سخنان وواژه هائیرا در ذهن پرورانده یا بخاطر سپرده اند که در صورت نیازبا تکرار  ویادآوری  آن به پیشروی در کار خویش ادامه میدهند ,و این قبیل واژه ها وسخنان میتواند از سخنان بزرگان ایران وجهان باشد   یا از ضرب المثلهای معروف یا حتی ایده ها وعقاید شخصی بر اثر تجربه خود یا دیگران.اما اینگونه افراد گاه در بعضی موارد ,تعصباتی خاص بربعضی مسائل نشان میدهند وممکن است درمرحله ای ازحرف خودیا ایده خود برنگشته و وپافشاری نشان دهنداما هرگزتحمیل کننده عقاید خود به دیگران نخواهند بود.

۲- افراد گروه دوم کسانی هستند که همواره برای پیشرفت در زندگی نیاز به تائید افراد دیگر دارند واشخاص مورد نظر میتواند  از کسانی  باشند  که  باو  نزدیک هستندچون خویشاوندان:  مادر ،پدر, عمو، دوست نزدیک ، همکار و  .... حتی  گاه ,این افراد ازبرخورد با شخصی ناشناس و گفتگوئی  کوتاه از  گفته های شخص اوبرای خود یک تائیدیه (حتی در انجام کارهائی که  ممکن است همانروزبفکرشرسیده باشد) می سازندو باید نبایدهائی را  در ذهن خود می پروراند  و بدینوسیله بخود نیروی   پیشروی  در کار  مورد نظررا  میدهند  یا آنرا  دلیلی  برای انجام ندادن آن کار قرار میدهند!!!.

۳ـ گروه  سوم افرادی هستند که معمولا ازتمام فرصتها زندگی بلافاصله استفاده میکنند و برای ایده و نظریات خود همیشه جایگاهی  نو کنار گذاشته اند  که چنانچه در نظر آنان معقول  ومنطقی بیاید بلافاصله جایگرین تفکر قبلی میکنند.و از هردریچه ای برای  قبول بهترین هاوهمچنین تفکرات نو  ونوآوری های فکرـ تفکری ،اجتماعی اقتصادی  ، و...   بهره جوئی کرده در جهت  پیشرفت خودبکار میگیرندوهمیشه قادر هستند خود را با زمان وشرایط سریعا تغییرداده وبا هرآن چیزی که بتوانند جوابگوی خواسته ها ونیازهای فردی ، خانواده گی واجتماعی او باشد سازگاری کند وموفق ترین افراداز همین دسته هستند که هرگز: "اما ها  وباید ونبایدها"مانع آنچه در ذهن وزندگی او عقلانی ومنطقی ست  نمیگردد وتعصب خاصی برعوامل اطراف ندارند وکاملا انسانهائی انعطاف پذیر، شاد، خوش برخورد و درمواقع ضروری  کاملا جدی هستند وبرای  آنان زمان کار،  زمان کار است و درزمان فراغت نیز به بهترین شکل ازهرچه در اختیار دارند  بهره میبرند.

۴ـ افراد چهارم کسانی هستند که همواره بهآنچه دارند قانع بوده وبه چند ایده ونظریه وپند دلخوش داشته اند وبدینوسیلهاز هرچه را هست به همانگونه که هست بهره مند میشوند  هرگز به پیشرفت و ترقی خود  آنقدر اهمیت  نمیدهند قالبهای  این گروه هرگزتغییرنمیکند وهمیشه درچهار چوب انچه یاد گرفته اند با تعصب عمل کرده ودیگران راهم در صورتی که خلاف آن عمل کنند سرزنش میکنند  و چنانچه  مجبور به تغییردرنحوه زندگی ویا  تغییر شغل  وغیره گردندو دچار سردرگمی و  یاس شدید  شده  و  همچنان از پذیرش آنچه پیش  میآید یاایده های نو یا پند دیگران هراسان شده از پذیرش آن سر باز میزنند. چنین افرادی بواقع هرگز پیشرفت شایانی در زندگی خود نمیکنند وهمواره در نقطه ای ثابت ایستاده   وبه قضا وقدر تن در میدهند  واز پذیرش  نوآوری ها  وحتی تجربیات نووهرآنچه بتازگی در دنیای نوین ثبت یا ثابت  گردیده  است سر باز میزنند  و کماکان نیزاز روزگار ناله ها دارند وهمچنان در نقطه ثابت خود هم باعث  یاس وافسرده گی خود هم اطرافیان خویش میشوند.واین دسته بدترین نوع افراد شمرده میشوند !که منفی گرائی ویاس آنان نه تنها برخودکه بر جامعه کوچک خانواده وازاین طریق به جامعه بزرگتر انتقال می یابد.(از خانواده به جامعه)!

 فکر کنید چنین افرادی پدر ویا مادریا پسر بزرگ ودختر بزرگ خانواده نیزباشد که دیگران باید ازاو حرف شنوی داشته بدون چون وچرا پذیرنده تمام خواسته های او باشند.

علم روانشناسی ثابت نموده است که تکرار  جمله هائی چون :

• (  من میتوانم )
• ( من نمیتوانم )
• (من باید، تو بایدهای منفی ومثبت)

   براثر تکرارانقدر درذهن آدمی اثر گذار است که حتی اگر بصورت مداوم به خود  یا کسی بگوئی:تو بی عرضه هستی  یا از تو هیچکاری بر نمی آید  یاتو یک دیوانه ای وبس....وسخنان منفی از این قبیل...

چه این جملات دردرون خو د شخص تکرار شود چه مداو م به  شخص دیگری گفته شود به مرور مغز آنراباور کرده  فرد به آدمی مبتذل  ، بیعرضه،بدون قدرت  ،متکی (در صورت تکرار: تو دیوانه ای بیش نیستی) حتی به  دیوانه ای تبدیل میگردد که قدرت تشخیص،  انتخاب درک  و  حتی  کوچکترین  تصمیم را در زندگی خود از دست میدهد وهمواره نیازمند فرد دومی برای شروع یک کار یا حتی رفتن  به جائی  نه چندان مهم میباشد.مثلا حتی برای خرید یه بلوز نیز قادر به تصمیمم گیری نخواهد بود وبایست کسی را به همراه خود ببرد تا  چنانچه  بلوز یا چیزی را  انتخاب کر د  مطمئن شود که اشتباه نکرده است وتوبیخ  شخصی و درونی یا  توبیخ نزدیکان را بخود  نخواهد دید واین همان بی ارده گی فردیست که در زندگی او همواره موجب شکست مداوم اومیگردد.

چنانچه به مطالعه کتب روانشاسی علاقمند باشیدیا مروری بر چند کتاب داشته باشید بوضوح این را درخواهید  یافت  که انسانهای  ناامید  یا ناموفق  معمولا یا خود به سرزنش خود مشغولند یا اجازه میدهند دیگران مداوم آنها را سرزنش کنند  و به گفته بزرگان:این خود ما هستیم که اجازه میدهیم دیگران چگونه  با ما رفتار کنند!!وهرآنچه بدست میآوریم در نتیجه عملکرد شخصی خود ماست به زبانی دیگر: هرچه کشت کنی همان را درو خواهی کرد*)

   واژه ها همین جملات هستند  که برگرفته از علوم متفاوت  از جمله روانشناسی، روابط اجتماعی، علمی  وفرهنگی و...در آدمی تاثیر شگرفی دارند وبشرنیازمند آن است که با آشنائی با آن ازطرق مختلف زندگی  خود را پیشرفت داده در بهتر شدن زندگی خود کوشا باشد .(واژه ها) ئی   که برای  شما  به  تحریر درآوردم  ایده های شخصی من نیز هستند و این دست واژه ها میتواند منبع خوبی باشند که به وسیله آن بتوانیم هرچه بیشتر خود را در زندگی امروزی در مکان واقعی  خود جای داده  بهترین بهره را از زندگی ببریم  ودیدگاهی  مناسب در زندگی خود ایجاد کنیم که موثر واقع شود واین همان" شناخت خود" است که برای ما عنوان ومشخص میکند که :من چگونه آدمی هستم ویا آنکه بهتر است باشم:تا این لحظه  هرآنچه به تحریر در آورده ا م نمونه هائی   ازاین  دست جملات  و واژه هاست که بسیاری  از بزرگان  جامعه ایران و جهان بر صحت آن مطالب وجملات  بسیار نوشته اند  و چه شعرای بزرگ چه بزرگان  همگی به طرق خود ینگونه جملات را به آینده گان بخشیده اند:مثال  شاعر کهن  میگوید: 

 نابرده رنج گنج میسر نمیشد...

 مزد آن گرفت جان برادر که کار کرد

وشاعری جدیدتر مینویسد:چشمها را باید شست با نگاه دگری باید دید (سهراب سپهری*)

شاید  این دوجمله بنظر هیچ هماهنگی با یکدیگر نداشته باشد اما  اگر ازاین دیدگاه نگاه کنیم چه فکر میکنید؟ :من تنها وقتی میتوانم در زندگی خود را  به جائی برسانم که خودرا پیشرفت داده با نگاهی تازه بدنیای خود بنگرم  خود رادر زمینه کار وتحصیلی پیشرفت  داده باهمت تلاش وکارمزدی را که میبایست از زندگی بدست آورده روزگار خود را بهتر وپاینده تر کنم.میبینید که در اینجا دو شعر چقدر هماهنگوگویاست وچقدر میتواند درزندگی ما این ایده  بکارگرفته شود  تا زمینه های پیشرفت فردی  و در  نتیجه  اجتماعی رابر فرد فرد جامعه باعث گردد.از سوی دیگر حافظ( شاعر) میگوید:

خواهی که سخت وسست  جهان بر تو بگذرد ؟! ...

بگذر ز عهد سست و سخنهای سخت خویش!  (حافظ)

در اینجا می بینید که حافظ نیز انسانهائی را که در قالب وقابها وچهارچوبه های سخت ومتعصب خویش  گرفتارند  توبیخ میکند و میگوید  که گاه باید  قالبها را  شکست و عهد (باید نباید های پشیینه گان*)  که سینه به سینه به ما رسیده است گاه باید تغییر دادوآنچه  ضرورت یک زندگی نوین  ساده وبهتررا می تواند جوابگو باشد باز بودن دریچه ودیدگاه فکری انسان است که می بایست همپای زمان با آن پیشرفت کند.

بطور مثال:من اگر بخواهم در کافی  شاپ یا همان تریا یا قهوه خانه  به  زبان معمولی  خودمان یک فنجان چای بخرم وبخوردن آن بنشینم نباید توقع داشته باشم حتما وهمیشه چای من از سماور نفتی یا کمی پیشرفته تر برقی دم کرده باشد کمااینکه  بسیاری از میانسالان وموسفیدان معتقدند هیچ چائی مزه همان چایبا سماور را نمیدهد واین چای های سته ای میان آب جوش جز یکجور کلاهبرداری نیست البته لازم بتذکر است که کشف اینکه خاکه های چای را درکیسه ای ریخته ,به ملت بفروشند یکی از ایده هایبود که نه تنها باعث کسب درآمدی فوق العاده برای فروشندگان چای شد بلکه بسیاری از انسانهای  تنبل را هم نجات داد!!!

اما اینگونه بنگریم که شما در شانزلیزه پاریس نشسته باشید وبخواهید چای  میل کنید واصرار داشته باشید که باید از سماور بمن چای بدهید!

اینجاست که میرسیم به همین قالبهائیکه نباید دست بخورد!!!!ما نمیشود هم دست نخورده بماند چون امکان انجامش نیست!!!( همین که: هیچ چائی... چای سماور نفتی نمیشود!!)اصلا چطور است بر هیزم  کتری بگذاریم وچای دم کنیم که دیگر خالص خالص باشد وحرفی در آن نشود زد که این چای ،چای  حسابی نیست بلکه آب رنگی ست!!!

این تنها یک مثال بود ونگاه را برمیگردانیم به مسائل مهمتربرای مثال  اینگونه قالبها:هرگز روی حرف بزرگتر حرف نزن!!!جالب است آنهم در جامعه کنونی که کتاب تاریخی که فرزند من در دبیرستان ودانشگاه مطالعه میکند صد چندان قطور تر از کتابی ست  که منو شما در سالهای  سال پیشخوانده ونمره آورده ایم یا دیگر کتب او یا رایانه ای که امروز جای چتکه برایمان حساب میکند,صدچندان پیشرفته تر است وفرزند منو شما

نه تنها میتواند باان حساب دودوتا چهارتارا دربیاورد بلکه  درصد و تخمین و ضروب نجومی , را هم شاید بتواند از آن  بیرون بکشد آنوقت یادت بماند پدر پدر است مادر مادر است و بزرگ فامیل اگر میگوید:ماست سیاه است! خالی از ادب است که شما بگوید

پدر جان  ، موسفید  عزیز بخدا ,ماست سفید سفید است!!!و با این توجه که بالاخره او دوتا پیراهن از من بیشتر پاره کرده است حتما میداند چه میگوید پس من باید قبول کنم ماست سیاه است و چنانچه دستور فرمودند:" برو بمیر"من نیز باید بی چون وچرا  قبول کنم چرا روی  حرف بزرگتر حرف بزنم !!! مگر از جانم  سیرشده ام در واقع ما به فرزندان خود میآموزیم که بما فقط جلو ما  

" نه" نگویند  وپشت سربه ما خندیده و ما را بخاطر  زورگوئی های بی دلیل به تمسخر بگیرند تا که بخود ثابت کنیم که حرف من حرف است ودیدی بچه من روی حرف من حرف نمیزند وبی چون وچرا قبول میکند که تصمیم من بعنوان یک پدریک مادر یک موسفید جای مخالفت ندارد وآنگاه دختر خود را بزور به فلانی میدهیم ,دست دختر همسایه را دردست پسر جوان خود میگذاریم چون معتقدیم زن بگیرد آدم میشود!!! 

زهی خیال باطل!!!

 واگر دختر همسایه را هم از آدمیت انداخت , تقصیر دختر است چون زن خوب کسی است که بتواند شوهرش را ضبط  وربط کند و در نهایت  انقدر خوب وخانم  و مال جمع کن   وبا سیاست باشد  که ا ورا روانه ی حج واجب کند  اما اگر خدای نکرده ازشنیدن حرف شوهر سر باز زد حتی اگر شوهرش دیوانه زنجیری باشد یا عقل درست وحسابی نداشته باشد بعلت عدم تکمین میتوانید اورا در اتاقی زندانی کنید از دادن نفقه سرباز زده اورا تنبیه بفرمائید !!!چراکه حرف مرد حرف مرد است وزن نباید "نه " بگوید!!!تا دیروز پدر وبرادروخواهربزرگتر ,برسر جوان دختر وپسر خانواده میکوبید  امروز شوهر وهمچنان بزرگتر وفرد مهمتر... فردا را هم خدا بخیر بگذراند!!!

 وواژه ها  گویای همین هستند!!! 

واژه های مثبت ومنفی که زمینه ساز زندگی ما میشوند!!دوست من با دنیا همانگونه زندگی کن که دنیا پیش میرود هرگز همسر کتک خورده تو محبت ترا بر دل نخواهد داشت واگر ترس ازتو باعث ارضا شدن درون تو میشود جزدرگول زدن وتحقیر خود که کار مهمتر دیگری انجام نداده ای چون همسر یعنی: شریک.. همراه .. همدم

"خانه  یعنی  محل آرامش و آسایش  فرد"چه مرد چه زن چه   کودکان  واگر جز این باشد و راحتی یک فرد  بر فرد دیگر در خانه ترجیح داده شود دراصل"دموکراسی"در درون خانواده برقرار نگردیده است ودرجائی که خانه من فاقد" دموکراسی" ست چگونه جامعه میتواند یک کشوری دمکراسی باشد؟!وقتی فرد فرد جامعه با چنین اندیشه هائی وچنین قالبهائی عرصه را برخود ونزدیکان وعزیزان خود تنگ میکنند!!وزمانی که من به شخصه قادر نباشم دموکراسی فردی را اجرا کنم آنهم در محیط کوچک خانه چگونه توقع   اجرای  آنرا  از جامعه ی خود دارم!!!

زمانی که هرچه پدر بگوید همان استهرچه موسفید بگوید همان است !!!توهین بر موسفیدان جامعه نمیکنم! نه هدف این نیست!!!تجربیات ودانشهای تجربی افراد میانسال و موسفید  بسیار در کتب مختلف ودر میان سخنان بزرگان یافت میشود.اما بنگرید براستی دراین نوع  جملات... شما جمله ای یافت می کنید که در آن  مثلا "اُرد بزرگ یا افلاطون  یا  شهید دکتر علی شریعتی" یا دیگر بزرگان عالم گفته باشند:

باید به حرف من وآنچه من میگویم بدون چون وچرا عمل کنی!؟

نه!گفته های این بزرگان نیز بما این موقعیت و این انتخاب را میدهدتا با عقل واندیشه خود آنرا پذیرفته بآن عمل کنیم.یا نه... آن را گذری نگاهی کرده بگذریم و برویم درواقع انقدراینان شعور وبزرگی وفهم داشته اند  که بدانند هرچه میگویندو مینویسند واگذار میشود  به نسل  جامعه  امروز و فردا و این

 اتنخاب شخص است که بپذیرد یا خیر! واجباری در آن وجود ندارد!شمامیتوانید, نوشته متن  و کتاب هر نویسنده هر شاعر یا  هر انسان تحصیل کرده

ودانائی را خوانده آنرا  یاوه گوئی نام بگذارید, یا از آن مطلب ومطالبی را در ذهن بخاطر بسپارید وسعی کنید برآن عمل کنید.میتوانید نقد یا تفسیر کنید، میتوانید مغلطه کرده همه را بگونه ای دیگر بازگو کنید شما میتوانید هرکاری دلتان میخواهد با خودتان با  زندگی شخصی با علاقمندی ها وتنفرهاخود انجام دهید خود را بسازید یا ویران کنید همه اینها حق فردی شما در قبال زندگی فردی شماست!

اما یک چیز را هرگز فراموش نکنید زندگی فردی  شما متعلق  به فرد شماست  امازندگی دیگران هرکه هست فرزند شماست  خواهر یا برادر شماست متعلق  بخود اوست وشما حق هیچگونه دخالت،زور گوئی یا تصمیم گیری را برای فرد او ندارید چون در جایگاه والدین تا همیشه ء بودن او، نخواهید بود که درصورت گرفتاری اواز عمل شما : مثل شوهر دادن وهمسر گرفتن برای اوهمیشه  دادرس او باشید  که  البته بعد از اینکه به سر خانه خود رفت معمولا یا  دخالتها زندگی اورا  برهم خواهد ریخت یا خواهید گفت (بر اساس یادگیری ازپیشینیان) : دختر جان پسرجان سرت را بنداز پائین زندگیت را بکن! قسمت توهمین است  که هست!!! پس با سرنوشت نجنگ!!!!

 بگذریم که این سرنوشت را شما  برای اولقمه کردید ودر دهانش نهادید اماامروزاوست که باید بسازد وهیچ نگوید!!!یا در صورت انتخاب یک شغل یارشته که مورد علاقه شماست نه او! یک عمر اورا اسیر کاری میکنید که بدون هیچ علاقه صبحها خود را بآن رسانده انجامش میدهد وبه خانه باز میگرددویک عمردر یک  افسرده گی مطلق زندگی را سر میکند تا بالاخره روزی منه مادریا پدر, بمیرم شاید او بتواند آنگونه میخواهد زندگی کند  البته اگردیگر درعمراوجائی برای تغییر وتحول مانده باشد وخودش بالائی۳۰ و ۴۰ نباشد !!

اگرچه برای شروع هرگز دیر نیست اما دربسیاری مواقع  وقت شخصی فردانقدرتنگ است که مجبور میگردد به سفره ی خانه خود, بسنده کند  وبه طریق فعلی نان خانواده راهمینگونه که  از دستش ساخته  است و میتواند بر سفره بگذارد و دیگرچه از لحاظ مادی چه موقعیت شخصی امکان ادامه  تحصیل یا تغییرشغل  برایش نمانده است!!! ازاین رو واژه ها را بکار بگیرید "واژه های مثبت "را. واژه هائی که میتواند  من  شما فرزندان وعزیزانتان رابسوی بهبودی وبهتر زندگی کردن سوق داده باعث پیشرفت فردی واجتماعی شما وعزیزان شما باشد. گفته های بزرگان و تجربیات را  نادیده نگیرید وآنچه را منطق وزمان حکم میکندپذیرا باشید تا بهبودی بیشتری درنوع زندگی وپیشرفت خود ودیگران حاصل نمائید از یادگیری هرچه بیشتر در زندگی نترسید وتا آنجا که میتوانیدبرعلم ودانائی خود بیآفزائید چرا که آدمی در همه ی زمینه های علمی ـ اجتماعی وغیره، نیازمند دانش های گوناگون است وباورکنیدخواندن کتاب، نگاه کردن به برنامه های علمی ـ تحقیقی، آشنائی با دنیای جدید و مُدرنیزه  جهانی هیچیک باعث صدمه به کسی نبوده است که زندگی   من یا شما رو بتواند برهم بریزد !چون خداوند درکنار همه اینها عقلی به انساناعطا نموده است که  قادر به تشخیص این باشد که کدامین تازه آ مده های علمی ـ اجتماعی ـ اقتصادی ـ پزشکیمیتواند در بهتر شدن زندگی ما تاثیر مثبت داشته باشد ودرعین حال مجبور به پذیرش هیچ چیز نیستیم مگر آنکه لازمه زندگی ما باشد.

فرزانه شیدا 

 

۱۷ سپتامبر ۲۰۰۷- معادل  ۲۶/۰۹/۱۳۸۶ 

پایان بخش اول  واژه ها (سخنانی از هزار سخن)

به قـلم : فــرزانه شـــیدا  

Farzaneh Sheida

بودا کیست وعقایدش چیست؟

  

  بودا   کیست وعقایدش چیست؟  

بنابر داستان‌های بودایی سیدارتا در نپال کنونی بدنیا آمده. پس از زایش توجه پیشگویان به او جلب شد و پیشگویی ایشان بدینگونه بود که سیدارتا در آینده یا پادشاهی جهانگیر خواهد شد یا روحانی‌ای بیداردل که جهانیان را از خواب نادانی خواهد رهاند. پدر سیدارتا یعنی سودودانا شاه برای اینکه پسرش در راه اول قرار گیرد وی را در ناز و نعمت پروراند و در کاخهایی محفوظ قرار داد تا سیدارتا با رنجها و کاستیهای زندگی آشنایی نیابد.با اینحال سیدارتا از کاخ گریخت و با چهار منظره آشنا گشت: پیری، بیماری، مرگ و شخصی پارسا که در پی رهایی از رنجها بود. دیدن چهارمین منظره بر سیدارتا تأثیری ژرف نهاد و بر آن شد تا زندگی شاهزادگی را کنار نهاده  و به جستجوی حقیقت بپردازد. پس از گذراندن مدتی با مرتاضان در جنگلها، آن راه را راه راستین حقیقت یابی ندانست و راهی میانه در پیگرفت.

سیدارتا پس از شش سال آزمودن و پویش در مکانی بنام بودگایا زیر درختی بنام درخت بیداری (بودی) به « مدی تیشن  » نشست و پس از چیرگی بر ترفندهای مارا، دیو دیوان، به بیداری رسید و بودا گشت. واژه بودا یعنی بیدار شده یا به عبارتی به روشنی رسیده است.

هنگامى که بودا به حقیقت دست یافت ، ابتدا به شهر بنارس رفت تا پنج تن از راهبان را که از وى روى برتافته بودند، بیابد. او مى اندیشید که این پنج تن مانند وى در جستجوى حقیقتند و تعلیم دادن ایشان از سایر مردم آسانتر است .
و چون به بنارس پا نهاد آن پنج تن را دید که در میان بیشه اى نزدیک شهر نشسته اند و با هم سخن مى گویند.
هنگامى که چشم آنان به بودا افتاد، به یکدیگر گفتند: (این سیدارتاست که مى آید؛ همان که دست از رهبانیت کشید؛ خوب است به او کارى نداشته باشیم .)
اما چون بودا به آنان نزدیک شد به وى سلام کردند و از او خواستند در کنارشان بنشیند. آنگاه از وى پرسیدند:(سرانجام ، حقیقتى را که مى جستى ، یافتى ؟)  

بودا گفت : (آرى ، آن را یافتم .)
راهبان گفتند: (پس به ما بگو حقیقت و حکمت و راز هستى چیست ؟)  

بودا پرسید: (آیا شما به کارما یعنى قانون کردار ایمان دارید؟) گفتند: (آرى .) بودا گفت : (پس بدانید که همان سرآغاز حکمت و آگاهى از حقیقت است . از نیکو نیکو پدید مى آید و از بد بد. این نخستین قانون زندگى است و همه چیزهاى دیگر بر این قانون استوار است .)
گفتند: (این که تازگى ندارد.)  

گفت : (اگر چنین است قربانى ، دعا و تضرع به درگاه خدا عاقلانه نیست .)
راهبان پرسیدند: (چگونه ؟) بودا پاسخ داد: (زیرا آب همیشه سراشیبى مى رود، آتش همیشه داغ است و یخ همواره سرد. اگر براى همه خدایان هندوستان هم دعا کنیم ، آب هرگز سربالا نمى رود و آتش سرد و یخ گرم نمى شود. زیرا در زندگى قانونهایى یافت مى شود که همه چیز بر آنها استوار است . از این رو، کارى که انجام گرفت ، قابل ابطال نیست و دعا و قربانى براى خدایان نیز سودى ندارد.)
آنان با این سخن موافقت کردند و بودا افزود: (اگر این سخن درست است ، کتاب وداها که به مردم راه و رسم دعا و قربانى را مى آموزد، درست نیست و برخلاف گفته پیشوایان دینى ، من اعلام مى کنم که وداها مقدس ‍ نیستند.)
راهبان از این جراءت بسیار شگفت زده شدند و از بودا پرسیدند: (تو مى گویى برهما هنگام آفریدن جهان مردم را به طبقات گوناگون تقسیم نکرده است ؟) 

 پاسخ داد: (اصلا من باور ندارم برهما چیزى را آفریده باشد تا جهان آفریده او باشد.)
آنان پرسیدند: (پس جهان ساخته کیست ؟) 

 بودا پاسخ داد: (به نظر من جهان ابدى است و آغاز و انجامى ندارد. دو چیز است که بایستى از آن پرهیز کرد: یکى زندگانى پر از لذت که زاییده خودخواهى و فرومایگى است و دیگر زندگى پر از رنج و خود آزارى که آن نیز سودى ندارد و هیچ یک از این دو به نیکبختى منجر نمى شود.)

سرانجام راهبان از بودا پرسیدند: (پس راه درست کدام است ؟) 

 پاسخ داد: (راه میانه ، میان لذت و رنج است که از راه هشتگانه به دست مى آید.)

بودا در مدت 40 سال با مسافرتهاى فراوان ، آیین خود را در سراسر هندوستان تبلیغ کرد و به تربیت شاگردان همت گماشت که برجسته ترین آنان آنندا (Ananda) بود. وى سرانجام در هشتاد سالگى در حدود سال 483 ق .م . به نیروانا پیوست .
بودا می گفت که علت رنج کشیدن ،تمنا است ؛.تمنا و تمایل به زندگی و بدست آوردن چیزهای بسیار
احساسات قدرتمندی چون عشق دنیوی ، نیز باعث رنج کشیدن می‌شود 

: به دنبال این طرز تفکر ، بودا چهار اصل را بنیان گذارد
اول آنکه رنج جزء جدایی ناپذیر تمامی مراحل طبیعی زندگی است : تولد ، بیماری ، پیری و مرگ
دوم ، تمنا باعث رنج است
سوم ، برای غلبه بر درد و رنج می بایست از تمامی تمنا ها وخودخواهی ها دور شد
چهارمین اصل به بیان چگونگی دست یافتن به سه اصل قبلی پرداخته است
روشی که بودا به تعلیم عقاید خود می پراخت به "راه هشتگانه" شهرت دارد
که طبق آن می بایست هشت عمل صحیح را پیش گرفت
 

پندار نیک 

هدف درست 

گفتار نیک 

رفتار نیک
شغل درست
تلاش صحیح
  تفکر صحیح  

و  

مدی تیشن 

بودا بقیه عمر را به مسافرت و نشر افکار خود پرداخت و مردم هند را تعلیم داد
.وی طبقه بندی مردم را بر اساس اصول مذهب هندو مردود می دانست
از آنجا که پیروی از آیین هشتگانه بودا در میان مردم مشکل است
.راهبان بودایی به رهبانیت و ترک دنیا می پردازند
هدف روحانیون مذهب بودا ، رسیدن به "نیروانا" یا همان عالم صلح و آرامش و آسودگی از رنج استاز جمله عقاید بودایی ها
زندگی مکرر انسان یا تناسخ است و معتقدند که انسان پس از مرگ ، دوباره متولد می‌شود
. بدین ترتیب هر زندگی بعدی ، عذاب یا پاداش زندگی قبلی خواهد بود

یکی از عقاید و تعالیم مهم بودا آن است که نباید هیچ موجودی را از میان برد 

زیرا هر موجودی به تدریج و با توالی چندین زندگانی از حشره تا یک انسان کامل ، زندگی خواهد کرد
 

پس هر نوع از حیات ، مقدس است 

بودا هرگز ادعای پیامبری نکرد و تنها خود را یک معلم می دانست که راه صحیح زندگی را به مردم می آموزد
به همین علت بودایی ها به عبادت خدا نمی پردازند بلکه سعی در رسیدن به نیروانا دارند 

 بودا به مردم می آموخت که بایدبه افکار خود طوری جهت دهند که تنها به اعمال درست و پسندیده بیندیشندبتوانند احساسات خود را کنترل کنند و قدرت امتناع از انجام گناه را تقویت نماینددر معابد بوداییان مجسمه های بزرگی از بودا وجود دارد که چهار زانو نشسته استبوداییان در برابر این مجسمه ها می نشینند تا به سبک بودا «مد ی تیشن» کنند

این نوع نشستن در برابر این مجسمه ها به غلط پرستش بودا یا بت پرستی انگاشته شده است.
تعالیم بودا در سه بخش گردآوری شده است
،بخش اول قوانینی برای راهبان
، بخش دوم پندهای بودا
و بخش سوم نحوه تفکر بوداییان

راهبان بودایی لباسی گشاد (احرام گونه) از پارچه ای نارنجی مایل به زرد (زعفرانی) می پوشند و پابرهنه راه می روند. آنان سر خود را می تراشند و کاسه گدایی در دست می گیرند و در آن هدایای سایر بوداییان را حمل می کنند.

منبع:دانشنامه ویکیپدیا
 

http://fa.wikipedia.org 

نقدی بر افکار بودا 

 بودایی ها در تعریف آیین خود می گویند ما پس از مرگ در پیکری دیگر باز زاییده میشویم. این باززایی ما بارها و بارها تکرار می‌شود. این را چرخه هستی یا زاد و مرگ مینامیم. هستی رنج است. زایش رنج است. پیری رنج است. بیماری رنج است. غم و اندوه، ماتم و ناامیدی رنج است. پیوند با آنچه نادلخواه است رنج است. دوری از آنچه دلخواه است رنج است. خلاصه اینکه دل بستن رنج آور است . هدف باید بریدن از این رنج و چرخه وجود باشد .  

درک چهار حقیقت اصیل، هسته اصلی آموزه بودا را تشکیل میدهد. این حقایق عبارتند از: 

 ۱. به رسمیت شناختن وجود رنج. 

 ۲. اینکه دلیل رنج دیدن، تمایلات نفسانی است. 

 ۳ . و اینکه بریدن از رنجها دستیافتنی است.  

۴ . و درک اینکه راهی برای رسیدن به جایگاه بی رنجی وجود دارد .

برای درک عمق اشتباه آیین بودا چند آموزه از ارد بزرگ در پی می آورم که که تامل بر آنها خود گواه دوری از حقیقت پیروان آیین بودا است :

- زندگی رنج و درد نیست هدیه ایی است برای شاد بودن . مادر گیتی جام زهر بر دهان کودک خویش نمی گذارد چون او می پروراند برای بهروزی و خوشبختی .
- بی پایبندی به نظم در گیتی ، ویژگی آدمهای گوشه گیر است که عشق و احساس را سپر دیدگاههای نادرست خود می کنند.
- زندگی ، پیشکشی است برای شاد زیستن .

بودایی ها می گویند : آدمی بیمار است. 

 بودا راه درمان این بیماری را درک آن چهار حقیقت میداند:  

کار حقیقت نخست از چهار حقیقت اصیل تشخیص این بیماری بعنوان بیماری رنج در انسانهاست. حقیقت دوم دلبستگیها را بعنوان باعث و بانی این بیماری بازمیشناسد.  

سومین حقیقت شرایط را سنجیده و اعلام می‌کند که بهبود امکانپذیر است. 

 حقیقت چهارم تجویز دارو برای دست یافتن به سلامت است.

می دانیم که آب سرچشمه ، همیشه زلال تر از رودخانه است حال چطور در آیین بودا انسان از آغاز بیمار نامیده می شود ؟! این به معنای نفی نفس پاکی انسان های بی گناه است آیا بودا می گوید گناهان ما با تولد از زندگی های پیشین همراهمان هست و تا به حقیقت رنج نرسیم پاک نمی شویم ؟!  

فاصله آموزهای بودای شرقی با اُرد بزرگ  فیلسوف ایرانی از آسمان تا زمین است  

ببینید اُرد بزرگ چه می گوید :

- شادی و بهروزیمان را با ارزش بدانیم ، تن رنجور نیرویی برای ادب و برخورد درست برجایی نمی گذارد .
- آنکه نگاه و سخنش لبریز از شادی ست در دوران سختی نیز ماهی های بزرگتری از آب می گیرد .- بدبخت کسی است که نمی تواند ناراستی خویش را درست کند .
- صوفی مسلکان برای آنکه افکار اهریمنی خویش را گسترش دهند می گویند نیاز را باید از بین برد چون نیاز سبب دگرگونی می گردد و دگرگونی از دیدگاه آنان رنج آور است ! حال آنکه هدف آدمی از زیستن پیشرفت و درک زوایای پنهان دانش است .- بجای گوشه نشینی و خرده گیری باید با ابزار دانش سبب رشد میهن شد و امنیت را برای خود و آیندگان بدست آورد .

بودا خود، آیین خود را مانند قایقی مینامد که برای رسیدن به ساحل رستگاری (موکشا) به آن نیاز است. ولی پس از رسیدن به رستگاری دیگر به این قایق نیز نیازی نخواهد بود. رسیدن به ساحل رستگاری آدمی را به آرامش و توازن مطلق میرساند. آنجاست که شمع تمامی خواهشها و دلبستگیها خاموش می‌شود. به این روی این پدیده را در سانسکریت نیروانا یعنی خاموشی مینامند.

پس کمال مطلوب آیین بودا رسیدن به خاموشی و در واقع بی نیازی فردیست حال اگر این مسئله تعمیق و گسترش یابد این پرسش ایجاد می شود که آیا این افکار ما را آسیب پذیر در مقابل وحشیگری کشورهای استعمار گر و متجاوز نمی کند ؟! . سرزمینی که مردمش به خاموشی رسیده باشند مانند هندوستان که تا همین چندی پیش طعم تلخ استعمار و بردگی را نیز تجربه می کرد در نکبت و زبونی خواهند بود . 

 به قول ارد بزرگ :
- مردمی که نگاه ملی و آرزوهای خویش را به فراموشی سپرده اند ، همچون بیماران آسیب پذیرند .
از دیدگاه بودا ما اگر خواسته باشیم که از چرخه زاد و مرگ رهایی یابیم باید گرایش‌های نفسانی را کنار بگذاریم، درستکار باشیم، به یوگا پرداخته به حالات خلسه روحی دست پیدا کنیم که این تجربیات باعث مهرورزی ما به همه موجودات و بوندگان می‌شود و سپس از راه این درکها و تمرکزهای ژرف به روشنی و بیداری میرسیم و از این دور باطل خارج میشویم .

بزرگترین اشتباه پیروان آیین بودا در این است که آنها سعی دارند افکار تنهایان و ریاضت کشان کوههای هیمالیا را عمومی سازند . 

 باید به آنها گفت ملت ها بی پناه و آسیب پذیرند آنچه آنها را حفظ می کند خموشی و گوشه نشینی و انزوای فردی نیست ، بلکه یگانگی ، دوستی و سعی در جهت پیشرفت دانش و فرهنگ است .

ایران همواره سرزمین عملگرایان و خردمندان بوده است . و خردمند از درون و عمق تنهایی خویش سخن نمی گوید او کلی نگر است نه جزئی نگر !  

به گفته ارد بزرگ : ایرانیان پیشرو ، نه در تنهایی خاور گرفتار آمدند و نه در افزون خواهی باختر . آنچه ایرانیان را سربلند و پیش آهنگ نموده : خردورزی ، راستی و کار است .
پریچهر صالح آبادی 

 منابع :آموزههای بودا - سایت آفتاب

کتاب آرمان نامه (حاوی اندیشه های ارد بزرگ ) - وب سایت آرمان نامه

بزرگترین پیکره بودا را اینجا ببینید. 

 www.fun4all.blogsky.com

زندگینامه انسانهایی به بزرگی تاریخ

 

زندگینامه انسانهایی به بزرگی تاریخ

 

ورا روبین

ورا روبین در 23 جولای 1928 در شهر فیلادلفیا به دنیا آمد. او از همان کودکی شیفته دنیای اسرارآمیز ستاره ها بود، به طوری که شب ها به زحمت بیدار می ماند تا چرخش تدریجی صورت های فلکی را حول ستاره قطبی از پنجره اتاق خواب خود که رو به شمال باز می شد، تماشا کند.

روبین در سن 17 سالگی وارد دانشگاه واسار شد و سه سال بعد با مدرک کارشناسی اخترشناسی از آنجا فارغ التحصیل شد. او جز به ادامه تحصیلاتش در دانشگاه پرینستون که در آن زمان به مرکز اخترشناسی معتبری در سطح جهان تبدیل شده بود، به چیز دیگر نمی اندیشید. بنابراین با اشتیاق فراوان، تقاضانامه ای را برای دریافت فرم های ثبت نام در دوره تحصیلات تکمیلی به دانشگاه پرینستون ارسال کرد، اما این فرم ها هیچگاه به دستش نرسید چرا که پرینستون تا سال 1971، زنان را در دوره های تحصیلات تکمیلی خود نمی پذیرفت. بدین ترتیب روبین سرانجام به دانشگاه کورنل رفت. در کورنل به او چندان اهمیت نمی دادند.

او زن بود و گذشته از آن، گروه اخترشناسی کورنل در آن دوران، گروه کوچکی بود که تنها دو مدرس داشت. اما از آنجایی که وی بیشتر در فیزیک کار کرده بود، این فرصت را به دست آورد تا با هانس بته – که بعدها به سبب تشریح واکنش های گداخت هسته ای در خورشید، جایزه نوبل گرفت – درس مکانیک کوانتومی پیشرفته را بگذراند. روبین الکترودینامیک کوانتومی را نیز از ریچارد فاینمن مشهور فراگرفت. روبین پس از اتمام دوره کارشناسی ارشد، برای گرفتن دکترا به دانشگاه جورج تاون رفت. تز دکترای او در مورد نحوه توزیع کهکشان ها در جهان بود.

 پس از اتمام دکترا وارد بخش اخترشناسی موسسه تحقیقاتی کارنگی در واشنگتن شد و در آنجا بود که تحقیق بر روی چرخش کهکشان های مارپیچی را آغاز کرد، تحقیقی که نهایتاً یکی از بزرگ ترین معماهای فیزیک از دل آن سر برآورد.

ورا روبین و همکارش کنت فورد آهنگ های دوران عده ای از کهکشان های دور را در رصدخانه ملی کیت پیک آریزونا اندازه گرفتند. آنان این کار را با اندازه گیری جا به جای دوپلری خوشه های نورانی ستاره های جای گزیده در درون هر کهکشان واقع در فاصله های گوناگون از مرکز کهکشان انجام دادند. یافته های آنان شگفت انگیز بود؛ تندی مداری ستاره ها در کناره مرئی بیرونی کهکشان در حدود تندی مداری ستاره های واقع در نزدیکی مرکز کهکشان بود.

چنانچه نتایج نشان می دهد اگر تمام جرم کهکشانها با نور مرئی نمایش داده شود چیزی نیست که ما انتظار دیدنش را داشته باشیم. نقش یافته شده توسط روبین و فورد هم آن چیزی نیست که ما در منظومه شمسی پیدا می کنیم. برای مثال تندی مداری پلوتو (دور ترین سیاره از خورشید) فقط در حدود یک دهم تندی مداری عطارد (نزدیک ترین سیاره به خورشید) است.

تنها توجیه درباره یافته های روبین و فورد که با مکانیک نیوتونی سازگار است این است که یک کهکشان شامل نوعی ماده است خیلی بیشتر از آنچه می بینیم. در واقع بخش مرئی یک کهکشان فقط نمایشگر 5 تا 10 درصد جرم کل کهکشان است. علاوه بر این مطالعات مربوط به چرخش کهکشانی و بسیاری مشاهدات دیگر ما را به این نتیجه می رساند که جهان سرشار از ماده ای است که ما نمی توانیم آن را ببینیم.

اندازه گیری های روبین نشان داد که کهکشان ها با چنان سرعتی در حال چرخشند که قاعدتاً باید تاکنون مضمحل می شدند. پس باید ماده ای ناشناخته و تاریک، فضای درون کهکشان ها را پر کرده باشد تا با نیروی گرانش خود، از اضمحلال کهکشان ها جلوگیری کند. اینگونه بود که معمایی به نام «ماده تاریک» پا به عرصه فیزیک گذاشت، ماده ای اسرارآمیز و ناشناخته که 90 درصد جرم کل جهان را تشکیل می دهد اما ما هنوز هم از ماهیت آن هیچ نمی دانیم.

منابع :

 Luminosity Of Life

کانون دانش